Dag 8: The Grand Finale

Wat een ontvangst op de Cauberg!!!! De Tour For Life zit er op...
De laatste etappe bedroeg ruim 100km, een tocht door de Belgische Ardennen, waarbij een tweetal bekende klimmetjes uit LBL geklommen moesten worden. Geen probleem natuurlijk, we roken het thuishonk, dus niets kon ons meer tegen houden!
We zijn vandaag als allerlaatste team gestart, we moesten uiterlijk om 15:00 in Margraten zijn, dat was (maar) 95km fietsen, dus we konden het rustig aan doen 's ochtends (en dat doen we erg graag..). Aangekomen bij het checkpoint bleek dit niet zo'n probleem, het was er lekker druk en konden met de meute verder fietsen. In Margraten verzamelden we met alle 50 teams om gezamenlijk de Cauberg op te fietsen, een peloton van ruim 300m lang!!! echt een geweldig gezicht!
De hele klim van de Cauberg stond vol met mensen die ons toejuichten en vol applaus ging het peloton (op kruip snelheid) naar boven, zo konden we er lekker lang van genieten!!!
Onze fans stonden boven op het viaduct bij de finish, ze stonden daar letterlijk hun keel schor te juichen, echt fantastisch!!! Kippenvel kan ik je vertellen!!!

Na een week op de fiets, 1325 km (vlgs. mijn tellertje) en ruim 20.600 hoogtemeters en zo'n ontvangst door onze familie en vrienden bij de finish... Dat is echt geweldig!!
Steam heeft op dit moment op € 40 na € 15.000 euro binnengehaald voor AZG.. Wie helpt ons nog over die psychologische grens????

Voor iedereen: Bedankt voor alle mailtjes en sms'jes tijdens de tocht, ze waren ontzettend leuk om te lezen!! Een speciaal bedankje voor de mensen die gelijk aan de telefoon hingen als we een verkeerde afslag pakte, erg leuk als je gelijk je telefoon hoort gaan wanneer je een omleiding moet fietsen, of je rijdt op dat moment echt verkeerd... :-)

Het zit er op... Jammer!!
Een week om niet te vergeten en we hopen dat AZG met de bijna € 1,1 miljoen veel hulp kan bieden aan de mensen die het zo ontzettend hard nodig hebben!!

Groeten, Steam (P)

Dag 7: Ardennen klassieker

Vandaag hebben we in 3 verschillende landen gefietst, we begonnen om half 8 in Frankrijk om vervolgens door België en Luxemburg te rijden. Vandaag 223 km met 2200 hoogtemeters, wederom een mooie tocht door het mooie landschap hier! We zagen er allemaal tegenop gisteren... 220km... pfff!!! Een flink stuk als je al 6 dagen aan het buffelen bent!
Vanmorgen dus om half 8 gestart, een half uurtje later als gepland, maar toch redelijk op tijd.. We zouden rustig infietsen en dat lukte ook... voor zo'n 5 km, toen ging het tempo al flink omhoog en schoten we diverse ploegen voorbij.. Ikzelf (Pat) vond dit wat te veel van het goede, aangezien mijn knie nog niet warm was en dus zeer deed en heb daarom besloten niet mee te gaan met de snelle jelles. Marcel vond dit een strak plan en we bleven daarom bij de groep fietsen die we op dat moment inhaalden. Erg gezellig om eens in een andere groep te rijden, je maakt altijd een praatje met de mensen die om je heen fietsen! Marcel had zijn stam-ploegje ook gevonden, een ploeg uit Amsterdam geloof ik en genoot van de platte humor die daar te ronde ging.. Op het eerste checkpoint aangekomen zagen we de andere 4 steamers al bij de camper zitten onder het genot van de verzorging van onze superbegeleiders deze week!! Voor je je broodje, fruitje en soepie te pakken heb, heeft Cees de bidons al weer gevult en is de fiets klaar voor de volgende kilometers... De checkpoints en voor ons rustpunten waren vandaag op 76km en op 163km, best flinke stukken daartussen dus.. Het fietsen ging vandaag trouwens erg goed! Door niet volle bak te gaan kon ik (spreek nu dus even voor mijzelf..) het goed uithouden en bleven de beentjes lekker aanvoelen, zelfs bij de klimmetjes, die vandaag zeker aanwezig waren!
Het weer was super, 17 graden met lichte bewolking en zonneschijn. De Steamers, maar ook zeker de begeleiders zijn vandaag weer flink verkleurd!!!
Ik kwam iets voor half 6 binnen, de snelle Steamers waren toen al een half uurtje binnen. Marcel kwam rond half 8 binnen met een big smile, hij had het erg gezellig gehad met "zijn stiefploegie".
Na het douchen was het tijd voor de massage, die voor mij verrassend uitpakte... Ik kreeg twee masseuses bij me staan, die ieder een been aanpakte!! BETER!! denk je dan... Ja, ga maar eens liggen met zeer vermoeide beenspieren, terwijl twee dames de knopen eruit drukken!! Erg pijnlijk!!! Hahaha!!!
Daarna was het tijd om aan de feestavond te beginnen... Een hele tent vol met salades, bami of (natuurlijk) pasta met een hamburger en worst.. We zitten nu dus echt tot de nok vol!!
Morgen starten we later als de afgelopen dagen, aangezien de afstand (maar) 100km bedraagt en we om half 4 moeten finishen op de Cauberg in Valkenburg. Vanavond om half 10 worden we geïnformeerd over hoe en wat morgen, dus kan ik daar nu nog weinig over zeggen..

Morgen zit de Tour For Life er voor ons al weer op... De week is ontzettend snel verlopen, we hebben heerlijk gefietst en veel lol gehad met z'n allen!! Al met al een zeer geslaagde week!!
Voor iedereen die ons in Valkenburg komt binnenhalen: We hebben TFL kleding aan, net als de overige 400 wielrenners!! hahaha...

Groeten, Steam (P)

Dag 6: de groene etappe

Wat een rit vandaag!!! De Joker (Casper) nam gelijk de kop bij de start en trok Steam gedurende 45km in een onvoorstelbaar tempo door het groene landschap!! Hulde Cas!! Oh ja.. voor de thuisblijvers... Ieder Steamlid heeft een alias gekregen, deze staan op de bidons:
Babette: Loco
Casper: de Joker
Elwin: Andy Schleck
Marcel: het Groentje
Mark: Zoef Zoef
Patrick: de Beul
Jouk: Hoppie
Cees: Nikki
Zo, zijn jullie ook weer even geupdate..

Vandaag dus de tocht door de Vogezen naar St. Mihiel. Dit keer bijna 5 uur fietsen, dankzij het ontzettend mooie weer en de relatief weinige klimmetjes onderweg.. Het landschap glooide wel voortdurend, maar we hadden allemaal sterke benen en het tempo lag echt hoog vandaag! Vanmorgen na de grote meute gestart, maar die hebben we onderweg allemaal vriendelijk gegroet toen we ze voorbij vlogen!! hahaha!! Na 2,5 u waren we op het checkpoint en konden we bijtanken met broodjes, fruit en sportdrank. Daarna weer verder voor de tweede helft van de tocht. Een tocht waar we allemaal van hebben genoten door de snelheid die we konden volhouden en het mooie glooiende landschap.
Steam was vandaag samen met Cycloon als eerste team over de finish!! Een nadeel van snel fietsen, zo bleek later, is dat dan de soep nog niet klaar is als je binnenkomt... :-)
Om 14:00 waren we op de camping en konden genieten van vrije, warme douches en het heerlijke zonnetje en aangename temperatuur vanaf een comfortabele stoel, in plaats van een keihard zadel, die zo onderhand geen vriend meer is van ons!!

Vandaag zijn Jouk en Cees jarig, gisteren hebben we daarom vast heerlijk gedineerd en vanavond gaan we nog vrolijk verder met vieren, maar niet te laat!! morgen staan ons nog even 220km en 2200 hm te wachten!! Dat wordt een aderlating!! Maar na alles wat we tot nu toe gefietst hebben... gaat dat ook wel lukken!!! Iedereen: Tot zondag op de Cauberg, we zien er allemaal erg naar uit!!!!

Groetjes, Steam (P)

Dag 5 "De ronde toppen"

Vandaag reden we door Vogezen, echt een schitterende route door het mooie landschap van de Ballons!! Een mooie afstand, 160km stond op mijn tellertje toen we de camping opreden en ontvangen werden met een lekker koppie soep, brood en een soort RedBull. Dit krijgen we trouwens iedere dag als we binnenkomen.
Vanmorgen zijn we tegen half 9 gestart, we hebben nog steeds moeite om 's ochtends op tijd aan de start te staan, maar dat geeft opzich niets, onderweg halen we redelijk veel teams in, waardoor we voor de grote meute binnenkomen en warm kunnen douchen!!!! (héél belangrijk!!)
De route liep vandaag over een aantal mooie cols, de Hondsruck, de Honneck, de Grand Ballon en de .... (hmm.. vergeten...) Het uitzicht vanaf de Grand Ballon (1265m hoogte) was adembenemend!! We hadden uitzicht over de Alpen en in het dal tussen ons en die Alpen hing een dun laagje bewolking... Ik kreeg er een mystiek gevoel bij... (en dat tijdens het fietsen met een behoorlijk rauw zitvlak... dusss... hahaha)
Het weer was schitterend, een heerlijk zonnetje met een rustige wind... perfect om zo'n tocht in te fietsen vind ikzelf.
Natuurlijk zijn er wel pijntjes... Billen, polsen, knieën, rug, nek, enkels.. noem maar op... maar je moet wat over hebben voor zo'n tocht, en dat hebben we!! De pijntjes zijn ook altijd snel vergeten als we heerlijk gedouched hebben en gezamelijk voor de camper een bak koffie drinken. De sfeer is goed binnen het team, wat ook noodzakelijk is om gezamenlijk de eindstreep te halen!
Ik wil bij deze een pluim geven aan onze begeleiders, Cees en Jouk... Ze staan elke dag op het afgesproken punt klaar om ons te voorzien van rust, eten, drinken en gezelligheid. Wanneer we 's middags vermoeid aankomen op de camping, staan onze tenten al opgezet klaar en hoeven we zelfs de fietsen niet schoon te maken, omdat Jouk hier direct mee begint!! Een luxe die ons de tocht een stuk ehhh.. minder zwaar maakt!! (Want zwaar is en blijft ie toch echt!!)

Morgen een etappe om lekker te herstellen.. Bijna geen hoogtemeters en (maar) 150km in afstand. Zaterdag zullen we nog een flinke tijd op het zadel moeten zitten om de 220km van die dag te fietsen, dus een kortere tussendoor is dan ook wel lekker!

Morgen hebben Patrick en Marcel de tracker bij zich, maar het doel is om morgen gezamenlijk te blijven fietsen!!
Iedereen ontzettend bedankt voor de mailtjes en steunbetuigingen!! Dit is ontzettend leuk om te lezen na een dag fietsen!!!

Groeten, Steam (P)

Dag 4 Jura

Vandaag zijn we door de Jura gekoerst, een tocht van 195km met 1900 hoogtemeters. Een uitputting kan ik je vertellen... Het weer was heerlijk, volop zon, maar met een stevige (natuurlijk) tegenwind... Steam heeft deze dag niet gezamelijk gefietst, Babette en Casper reden iets harder dan de rest en zijn daarom alleen verder gegaan na zo'n 20 km.
Gelijk vanaf de start reed Marcel verkeerd, waar hij pas na een uur achter kwam.. (Bedankt Miranda voor het doorbellen!) Hij is toen even een stukje op weg gebracht door onze stalen achterban Cees en Jouk, die hem op de eerste checkpoint weer hebben laten fietsen.
De route was erg mooi, alleen absoluut niet vlak, zoals we stiekem gehoopt hadden na 3 dagen Alpen... We moesten niet lang klimmen, maar wel erg vaak, waarbij het soms behoorlijk stijl werd. De checkpoints op 77 en 132 km waren weer erg goed verzorgt en we werden daar opgewacht door onze privé fotograaf Jouk en verzorger Cees, die voor je het door had de bidons weer tot de nok toe vol had gevuld met sportdrank. Op beide stops hebben we zo'n 20 minuutjes gerust en zijn weer verder gegaan. In de laatste 30 km van de rit zag je dat iedereen (ja, ook andere teams!) er behoorlijk doorheen zat en langzaam peddelend zich met pap in de benen voortbewoog de heuvels op.. Af ging wat dat betreft veel beter!! (Nu spreek ik voor mezelf.. ).
Al met al weer een geslaagde dag en de helft zit er nu op! Morgen een pittige rit door de Vogezen, met de daar bekende beklimmingen..
We duiken wederom vroeg onder de dekens, zodat we morgen weer vrolijk van onze zadelpijn kunnen genieten!
Oh ja, morgen hebben Marcel en Babette de trackers bij zich...

Groeten Steam (P)

Dag 3 Alpenetappe

Dag 3 zit er al weer op, voor wat betreft het fietsen dan. Vandaag was de etappe vanaf de camping aan het zuidelijke puntje van het meer van Annecy naar St. Laurent en Grandvaux in de Jura, een rit van 160 km met 3400 hoogtemeters.

Gelijk vanaf de camping nam Babette de kop en zette er een flinke vaart in. Bij de eerste col, col de Bluffy brak de groep uit elkaar, aangezien iedereen zijn/haar eigen tempo naar boven fietst. Boven op de col wachten we dan op elkaar en gaan gezamenlijk verder.

Het is duidelijk dat Elwin de sterkste klimmer is van het team, alleen had hij vandaag last van een opgezette achillespees, waar hij best last van had. Hij was niet de enige met pijntjes, Patrick had vandaag veel last van zijn rechter knie. In beide gevallen waarschijnlijk een kwestie van overbelasting tijdens de zware cols van gisteren, nu maar hopen dat dat morgen over is..

De ondersteunende mannen met de camper stonden al op ons te wachten bij aankomst op de mont Salève, na ruim 60km fietsen wat tevens een checkpoint was. Hier konden we gelijk wat soep, broodjes en fruit eten om het energievoorraad aan te vullen. De checkpoints zijn wat dat betreft erg goed uitgerust!

Het uitzicht vanaf deze locatie was trouwens adembenemend, je keek vanaf een hoogte van ruim 1300m neer op Genève en het meer. Het deel door Zwitserland was redelijk vlak te noemen na de vorige twee etappes in het hooggebergte, er stond ons echter nog een col te wachten. Col de la Faucille, 1323m hoogte, waarbij we 11 km moesten klimmen met een gemiddelde stijging van ongeveer 7%.

In de laatste 10 km werden we door een bos gestuurd door de GPS en kwamen we nog een groep wilde zwijnen tegen die het leuk vonden om een stukje mee te rennen.

Tussen 4u en half 5 was Steam aangekomen op de camping (Weet het niet meer precies..). Waar we even lekker in het zonnetje bij konden komen. Na het eten en douchen kwam Marcel ook binnen, rond half 8 en was het team weer compleet.
Morgen staat ons de middengebergte etappe te wachten, een tocht van 195km door de Jura. We hebben er nog steeds erg veel plezier en zin in en gaan morgen weer vol enthousiasme van start! Casper en Marcel dragen morgen de tracker bij zich.

En nu… naar bed!!! Morgen weer een zware fietstocht voor de boeg!

Groeten, Steam (P)

Dag 2.. de Koninginnerit!!

Vandaag was het dan zover... de tweede etappe, oftewel, de koninginnerit!!
3 cols, 165km en 4200 hoogtemeters.. (oef!!)
Vanmorgen zijn we na een wat trage start op de camping om 8:20 gestart, als laatste team notabene.. Tsja, Steam blijkt niet zo snel te zijn met wakker worden, het eten van ontbijt, opbreken van tenten en klaar staan voor de start..
Dus vandaag als 50ste team van start.. Gelijk maar flink het tempo erin gegooid, want we wilden gewoon niet als laatste rijden!! Met een gangetje van 38 km/u ging het dan ook richting het begin van de klim naar de Croix de fer, een fixe klim naar ruim 2068 m hoogte. Na ruim 10km waren we aangekomen bij de klim en hadden we ruim 6 teams ingehaald (het lijkt wel een wedstrijd..).
Aangezien iedereen zijn/haar eigen klim tempo (moet) rijden viel het team al snel uit elkaar en zagen we elkaar later boven op de col terug, waar Cees en Jouk ons zouden opwachten met de camper. Tijdens de klim hebben we alles wat we konden krijgen gehad... (veel) wind, regen, hagel, natte sneeuw en kou... Toch geeft het wel een heerlijk gevoel als je eenmaal boven op de col aankomt en Jouk je toeroept wat je bezielt.. Het kwam er kortom op neer dat wij met z'n allen niet sporen!
Na een lange afdaling vanaf de col du Glandon (23km) kwamen we in het stadje La Chambre, waar we een lekker bakkie koffie hebben gedronken. Vervolgens konden we beginnen aan de klim naar de col de la Madelène, ook een stevige puist in het prachtige landschap van Isère. Natuurlijk kwam onderweg de camper voorbij rijden, waarbij Jouk voor driekwart uit het raam hing om foto's te maken en te filmen. Even later zagen we ze boven aan de col terug met een hoop gezelligheid!
Na de lange afdaling kregen we eindelijk een stukje vlak, waar we aanschoven bij een ander groepje en met een gangetje tegen de 40 km/h verder fietsten. De laatste col was de col de Tamie, een klim van 10 km, "een puistje" vergeleken bij de vorige twee.
Aangekomen bij de camping bleek dat we als 6e team binnen waren, we hadden dus 43 teams ingehaald tijdens "ons tochtje", een complete verrassing, want we vonden het nou niet echt super snel gaan allemaal...
Vandaag was er trouwens een probleem met de trackers, waardoor jullie ons niet de hele weg konden volgen. Vandaag hadden Elwin en Marcel de trackers, morgen zullen Mark en Marcel er eentje meenemen. (Misschien wel leuk voor de volgers om te weten naar wie ze nou kijken...).
Iedereen is nog steeds in volle gezondheid, voldaan, maar wel moe.. We duiken dus bij tijds onder de dekens en proberen morgen iets eerder van start te gaan.
Tot morgen!!
Steam (P)

Dag 1

Kwart over 6 opstaan hadden we afgesproken, en dat is iedereen gelukt! Gelijk tenten opbreken, ontbijten, lunchpakketjes klaarmaken en starten… Het parcours begon gelijk met een col, col dé l’Echelle, een klim van ongeveer 20 minuutjes, maar wel met koude spiertjes.. Vervolgens een afdaling van 15km naar Briancon, waar we binnen een uur waren… Iets te snel voor de mannen met de camper, dus zijn we doorgefietst. Net buiten Briancon begint direct de Col du Lautaret, een lange klim richting de Galibier. Eenmaal aangekomen op de Col du Lautaret zagen we een restaurantje en kregen we een enorme zin in koffie. We stonden er nog geen 2 minuten, toen kwamen Jouk en Cees ook aanrijden en konden we gezamenlijk een bakkie doen. Tijdens de koffie is besloten om als extraatje naar de Col du Galibier te fietsen, een klim van ruim 8 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 8% en ongeveer 600 hoogtemeters. Aangekomen op de col konden we beginnen aan de afdaling naar Bourg d’Oisans, waar we een tijdrit mochten fietsen op de klim naar Alpe d’Huez. ’s Avonds zou de TFL organisatie tijdens de dagelijkse briefing bekend maken wie de snelste tijd had op de klim.

Na de heerlijke klim van de Alpe kwamen we één voor één binnendruppelen op de camping, waar het TFL kamp was opgebouwd. Na een (hele) frisse douche en relax zitten in het zonnetje konden we rond 6u aan het eten. Bami stond vanavond op het menu, die ook erg lekker was!

’S Avonds tijdens de briefing werd nog even bekend gemaakt dat Elwin de snelste klimtijd heeft gezet bij het beklimmen van de Alpe d’Huez!! 0:50:20.. Een SUPERTIJD noemde de organisatie het!!

Nu is het al weer laat en kruipen we mooi ons bedje in, morgen staat de koninginnenrit op de agenda…

Groet, Steam (P)

Rustdag in Italië

Zaterdagochtend wilden we uitslapen, dus was iedereen al om 7uur uit bed… Niet gelukt dus… Babette, Casper en Godelieve reisden met de bus en zouden rond 8u aankomen. Dit werd uiteindelijk om 13:00, omdat de buschauffeur van omrijden hield. Verder hebben we de dag heel rustig doorgebracht in een heerlijk zonnetje, maar met straffe wind. ’s Avonds vroeg naar bed, want een beetje rust kan geen kwaad als je moet fietsen.
Groet, Steam (P)

De reis

Vrijdagochtend was het om half 8 verzamelen bij het AC wegrestaurant bij Nieuwegein, om vervolgens in 1 dag naar Oulx in Italië te rijden. Onderweg natuurlijk erg gezellig met z’n zessen in de zeer luxe uitgevoerde kamper van de Jong campers. Onderweg zijn we een aantal keer gestopt voor diesel, koffie en rust. Één keer moesten we stoppen om het dakluik van de camper, nou ja, gat in het dak te repareren, want het dakluik lag een aantal kilometer terug op de snelweg… Tegen half 11 ’s avonds stonden we helaas vast voor de Fréjus tunnel in Italië. Na navraag bleek dat de tunnel pas om middennacht weer vrij werd gegeven door wegwerkzaamheden. Om kwart over 12 werd de tunnel (eindelijk) vrijgegeven en waren we 20 minuten later op kamp Bokki, waar alles donker was. De vermoeidheid en het late uur heeft ons zonder nadenken doen besluiten om de berm naast camping als onze privé camping te bombarderen.

Groet, Steam (P)